بانو فاطمه (ع) ومعيشت
درجامعه اي که فاطمه (ع) مي زيست، دو گروه وطبقه اقتصادي زندگي مي کرد؛ گروهي که با مشاغلي مانند کشاورزي، زندگي خود را مي گذراندند ودر سرزمين خشک وکم آب عربستان، با رنج و سختي، زندگي مي کردند و گروه ديگر اشراف وثروتمنداني بودند که ملک هاي بسيار و بردگان بودند. اين گروه اغلب، اهل تفاخر وتجمل بودند وبا بهره گيري از خلافت پس از پيامبر، پايه هاي اشرافيت خود را تقويت کردند.
گروه دوم، درمعيشت واقتصاد، ارزش هاي اصيلي را که رسول خدا (ص) بنيان نهاده بود، رعايت نمي کردند واهل ايثار و نفاق وقناعت نبودند. مشي آنان انباشتن ثروت وتکاثر از راه هاي نامشروع بود وحقوق مستمندان و فقيران جامعه را ادا نمي کردند. فاطمه (ع) به حقوق مستمندان جامعه بسيار اهميت مي داد و در زندگي فردي واجتماعي وي اين حساسيت وتوجه آشکار بود. بررسي هاي تاريخي نشان مي دهد در نگاه فاطمه (ع)، ماديات جايگاه واهميتي ندارد وفقط وسيله اي براي رسيدن به معنويت و اطاعت از آموزه هاي الهي است. آن حضرت درشب عروسي اش، پيراهن نوي خود را به فقير بخشيد وپيراهن قديمي خود را پوشيد. حضرت زهرا(ع) چون همسرش علي (ع)، زهد را بر دنيا پرستي وقناعت را بر اسراف وخدابيني را بر خود بيني ترجيح مي داد.